با خود می اندیشیدم، ارزش و احترام حضرت فاطمه الزهراء (س) به چه چیز است؟

برای پاسخ به این پرسش باید بیان کرد که ما معتقدیم بشر خلق شده است تا به سعادت در سایه عبادت برسد.[1]

همچنین معتقدیم برای رسیدن به سعادت همواره نیاز به هدایت از سوی خداوند داشته است. چون تجربه تاریخ نشان داده است که عقل بشری قادر به پاسخ گویی به همه نیازهای او نیست. از این رو، خداوند 124 هزار نبی و رسول را مامور هدایت بشر کرد.

حال می پرسیم اگر بشر همواره و در هر عصر و دوره ای نیاز به هدایتگران الهی داشته است، پس تکلیف انسان پس از پیامبر اسلام (ص) که پیامبر دیگری نمی آید، چیست؟ آیا خداوند در حق انسانهای آخرالزمان جفا کرده و برای ایشان راهنما و هدایتگر مشخص نکرده است؟ از ساحت خالقی حکیم همچون خدا این امر محال است. لذا پاسخ این سوال را از زبان پیامبر (ص) پی می جوییم:

أَیُّهَا النَّاسُ! إِنِّی‏ تَارِکٌ‏ فِیکُمْ‏ ثَقَلَیْنِ‏- مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا وَ لَنْ تَزِلُّوا، کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی، فَإِنَّهُ قَدْ نَبَّأَنِی اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ أَنَّهُمَالَنْیَتَفَرَّقَاحَتَّىیَرِدَاعَلَیَّالْحَوْض‏.[2]

ای مردم! من (برای هدایت) دو چیز گرانبها در میان شما به یادگار قرار دادم. اگر به آن دو چیز تمسک کنید هرگز گمراه و متزلزل نمی شوید. یکی کتاب خدا (قرآن) است و دیگری عترت از اهل بیتم می باشد. زیرا خدای مهربان دانا مرا خبر داده است که این دو گوهر گرانبها از هم جدا نشوند تا در کنار حوض بر من وارد گردند.

این حدیث دو پیام مهم دارد:

الف. خطاب پیامبر (ص) همه مردم جهان است. (یا ایها الناس) نه فقط مردم حجاز یا عرب.

ب. این وصیت پیامبر (ص) از طرف خداوند بوده است. فَإِنَّهُ قَدْ نَبَّأَنِی اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ

یعنی خداوند حکیم برای بعد از پیامبر (ص) هم برنامه هدایت انسان را پیش بینی کرده است. که توسط قوانین ثابت قرآن کریم و نقش اجرایی و تفسیری امامان معصوم اهل بیت (ع) انجام خواهد شد.

با توجه به مطالب بالا اکنون در می یابیم که حضرت فاطمه الزهرا (س) از چه جایگاه ویژه ای در نظام خلقت برخوردار هستند. با این بیان که اگر پذیرفتیم انسان برای سعادت در سایه عبادت خلق شده است؛ همچنین اگر پذیرفتیم که سعادت انسان حاصل نمی شود مگر با هدایت انبیاء الهی، و نیز اگر پذیرفتیم که امامان معصوم (ع) از اهل بیت پیامبر (ص) نقش هدایتگری مردم بعد از رسول الله(ص) را بر عهده دارند؛ پس باید بپذیریم که سر سلسله و مادر این امامان هدایتگر یعنی فاطمه الزهرا (س) رکن اصلی در نظام خلقت بشری است.

گاه از نقش خانه داری، بچه داری، و شوهرداری فاطمه (س) به عنوان نکات برجسته زندگی او یاد می شود که درست هم هست. اما فراموش مان نشود که نقش فاطمه (س) بسیار برجسته تر از خانه داری و بچه داری و شوهرداری است. در واقع زهراء اطهر(س) انتخاب شده خدا برای به وجود آوردن نسلی است که نقش هدایتگری بشر را بر عهده گرفته اند. اگر فاطمه (س) نبود حکمت الهی برای هدایت بشر ناقص می ماند. بنابر این، پیش و بیش از آنکه به شخصیت حقیقی فاطمه (س) بنگریم، می باید به شخصیت حقوقی او یعنی منتخب شدن برای ایجاد سلسله هدایتگران بشر توجه کنیم. آری یعنی باید به انتخاب خداوند احترام بگذاریم. همانگونه که به انتخاب خداوند راجع به برگزیدن محمد (ص) به عنوان پیامبر اسلام احترام می گذاریم. دقیقا به همین علت است که رسول الله (ص) فرمود:

 إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی‏ فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِی وَ مَنْ غَاظَهَا فَقَدْ غَاظَنِی‏

فاطمه پاره تن من است هر که او را آزار دهد مرا آزار داده و هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده و هر که او را به خشم آورد مرا به خشم آورده است.[3]