اندر حکایت رئیس عینکی ما آنکه هیچ گونه مخالفتی را از زیر دستان خود بر نمی تابد.
به تازگی یکی دیگر از مدیران زیر دست خود را عزل کرد. چون فرد مذکور راجع به رانت خواری رئیس عینکی اعتراض کرده بود.
در مقابل کسانی که او را تایید کامل می کنند و قربون – صدقه می روند، تشویق می شوند و حتی در مسئولیت هایی که لیاقت ندارند، بکار گیری می شوند.
چند روز پیش یکی از مدیرانِ مخالف و عزل شده می گقت:
از جمله سوء استفاده های جناب رئیس اینکه در برخی از جلسات حضور می یابد، بعد از جلسه به حسابداری دستور می دهد تا مبلغی را بعنوان حق الجلسه، به حساب رئیس واریز کند. این در حالی است که شرکت در جلسه، وظیفه ذاتی اوست و دریافت پول برای حضور در جلسه، دست کم خلاف مروت و سیره کارگزارن نظام اسلامی است.
اکنون من در این فکرم که قرار بود امثال این رئیس عینکی، در خدمت اسلام، کشور و انقلاب باشند.
اما هوای نفس و منفعت طلبی نگذاشت تا او خالص بماند.
من از امثال رئیس عینکی سخن می گویم که حیطه مسئولیتی خود را جولانگاه هوای نفس و منفعت طلبی خود قرار داده اند
به نظر می رسد اسلام همواره دشمنان متفاوت از طیف های مختلف داشته است: کافران - متجاوزان - شورشیان - منافقان - منفعت طلبان.
رئیس عینکی ما جزء دسته منفعت طلبان است که خواسته یا ناخواسته در ردیف دشمنان اسلام قرار گرفته است. اما با این تفاوت که او در درون نظام است؛ با شعارهای شیک و قیافه ای شیک و از همه بدتر در جایگاه کارگزار نظام.
رئیس عینکی ما، مشغول حیف و میل کردن بیت المال است. کم کم، زشتى این کار برایش از بین رفته است.
بی گمان این خیانت او به افراد زیردست سرایت خواهد کرد و شیرازه نظام مقدس ما را می لرزاند.
در چنین فضایی است که:
یاد امام امت (ره) فراموش می شود؛
یاد شهدا فراموش می شود؛
سید علی تنها می ماند؛
زحمات حاج قاسم بر باد می رود؛
و برخی مردم بی اعتماد به نظام، در خوش بینانه ترین حالت، برای تخلیه اعتراض متراکم در وجود خود، منفعت گرا، سود جو، مقلد سلبریتی ها؛ بی تفاوت نسبت به احکام دین می شوند
در تاریخ آمده است که پس از جنگ «حنین» رزمندگان، گرداگرد پیامبر (ص) جمع شدند و گفتند:
اى پیامبر خدا غنایم جنگى را میان ما تقسیم کن.
آن حضرت، کنار شترى ایستاد و مقدارى از کرک کوهانش را کند و به هوا افکند و فرمود:
اى مردم! به خدا سوگند، من از غنایم- حتى مثل این کرک- جز خمس آن را نمى برم و آن هم به شما خواهد رسید. بنابراین، هر کس هر چه برده، حتى نخ و سوزن را هم برگرداند زیرا خیانت (به بیت المال) در قیامت، براى خائن، بدترین ننگ و سبب ورود به دوزخ خواهدبود.»
در زمان خلافت امیرمؤمنان (ع) نیز، فرزند گرامی آن حضرت، گردن بندى را به صورت «امانت تضمینى» از بیت المال دریافت کرد تا در مراسم عید قربان از آن به عنوان زینت استفاده کند. امام با آگاه شدن از این موضوع، مسؤول بیت المال را به حضور طلبید و بشدت مورد سرزنش قرار داد و از تکرار چنین کارى بر حذر داشت و به دخترش نیز فرمود:
اگر گردن بند را به صورت عاریه و با ضمانت دریافت نکرده بودى، نخستین بانوى هاشمى بودى که انگشتان دستت به جرم دستبرد به بیت المال قطع مى شد!
رفتار بزرگان دین کجا و رفتار کارگزارانی همچون رئیس عینکی ما کجا؟
خدایا اسلام را، نظام را، و رهبر مظلوم انقلاب را از دست این کارگزاران خائن نجات بده و کارگزاران باوفا و مخلص را جایگزین آنان کن!
